Arhetipski mudrim snovima Vuka Isakoviča, tragično lepog junaka Seoba, o beskrajnom plavom krugu sa zvezdom, autor Seoba Miloša Crnjanskog u svetlu snova Vuka Isakoviča (Prometej, Novi Sad, 2007, 193. str.) pokušao je da zaviri u dubinsku psihologiju ne samo ovog romana već i njegovog autora, Miloša Crnjanskog.
Arhetipska simbolika snova Vuka Isakoviča nalazi se u prisnoj vezi sa glavnom temom romana, ali i sa stvaralaštvom i psihološkim funkcionisanjem njegovog autora. Poput svih aktera Seoba, a posebno dva glavna junaka romana, Vuka i Pavla Isakoviča, i Crnjanski je duboko u sebi i izvan sebe živeo Vukove zagonetno lepe i čudesne, arhetipske snove, koji su u ovoj monografiji protumačeni putem Jungove metode amplifikacije.
Shodno tome, Nastović se ne bavi literarnim ili filozofskim, odnosno metafizičkim, već dubinsko-psihološkim pristupom Seobama, i to u svetlu snova Vuka Isakoviča, koji su, kako nam pokazuje, ujedno i snovi Miloša Crnjanskog, ali i samog autora ove monografije, kao i svih onih koji tragaju za svojim beskrajnim plavim krugom sa zvezdom, odnosno za arhetipom smisla, koji Seobama daje optimistički karakter, što se vidi i iz završnih reči romana:
„Bilo je seoba i biće ih večno, kao i porođaja, koji će se nastaviti. Ima seoba. Smrti nema“.
© Olivera Žižović. Sva prava zadržana.