„Pri dnu sam strme ulice koja vodi ka stanu u kojem sam živela. Na putu vidim jednu drugaricu iz osnovne škole kako sedi u nekom kafiću, ali ne želim da joj se javim. Penjem se odlučno i primećujem da su mi noge mišićave i veoma snažne. Znam da to što radim uopšte nije lako. Srećem policajca koji hvata nekog delikventa. Pozivam tog policajca da krene sa mnom do stana u kojem sam živela. Spuštam se u podrum, a u susret mi idu naoružani tinejdžeri. Policajac im oduzima oružje, ali ih ne hapsi. Spuštam se sve dublje. Znam da ću doći do kraja, gde se sve završava i nema dalje. Vidim krv po stepenicama i gelenderu. Shvatam da idem u susret hladnokrvnom ubici, koji je onim tinejdžerima dao oružje. Tinejdžeri se vraćaju ka njemu. Sada ga vidim. U ruci ima sečivo. Ishod mi je poznat, ali mu ipak idem u susret. Uplašena sam. Budim se“.
Okidač za ovaj san bila je odluka koju je snevačica trebalo da donese, a koja je značila prekidanje i poslednje veze sa starom životnom situacijom, koju u ovom snu simbolizuje stan u kojem je do nedavno živela. Sa naporom, ona se uspinje strmom ulicom, jer to jeste put njenog uspona i napretka, kako unutrašnjeg tako i spoljašnjeg. Na tom putu sreće policajca, odnosno traži zaštitu super-ega, koji naizgled paradoksalno i nelogično, ali dubinsko-psihološki opravdano, omogućava da se ubistvo dogodi. Njen unutrašnji „čuvar reda“ zna da je neophodno da u starom životnom prostoru – i to u podrumskim prostorijama, koje simbolizuju nesvesni deo ličnosti – dođe do ubistva, odnosno da mora umreti onaj aspekt snevačice koji je vezan za život u tom stanu. Način na koji će se policajac postaviti, odnosno da će upravo on omogućiti da dođe do ubistva, nagovešten je i njegovom tolerancijom prema delivkentima i tinejdžerima koji su povezani sa ubicom. Ubistvo, međutim, mora počiniti iskusni, hladnokrvni ubica, koji zna šta radi, a ne neki nezreli ili ishitreni aspekt snevačice.
Drugarica iz osnovne škole, koju snevačica usput sreće, ali ne želi da joj se javi, odnosno da stupi u kontakt sa tim svojim aspektom ili sa takvom egzistencijalnom mogućnošću, u realnosti nije uspela da istraje nakon što je načinila jedan važan životni iskorak, pa se ubrzo vratila na staru poziciju, na kojoj se i danas nalazi. Snevačica je, međutim, odlučna i svesna neminovnosti suštinske promene u svom životu, pa joj hrabro, mada sa strahom, ide u susret.